Video: Alexis, blind en instructie secretaris.

Het videofilmpje begint met enkele beelden van Brussel met weerberichten als commentaar: "Het weer. Zaterdag en zondag precies zoals vrijdag: zonnig, 21 graden voor morgen." Een andere zender: "... Brussel en Luik ter hoogte van Sint-Stevens-Woluwe op km 5,5 is het middenvak versperd."

Alexis de Boe getuigt: "Al heel vroeg was ik gek op radio: vanaf mijn zesde luister ik dagelijks naar de radio. Uiteindelijk is de radio de rode draad in mijn leven geworden."

Men ziet een beeld van een jonge Alexis aan een microfoon. Het videofilmpje laat hem vervolgens zien in zijn huidige omgeving. In de keuken laat hij een glas water vollopen en plaatst het in de microgolfoven.

Hij vertelt verder: "Ik heb aan de ULB gestudeerd. En daar heb ik kennis gemaakt met Radio Campus, het radiostation van de ULB. Ik heb er mij erg voor ingezet, soms meer dan voor mijn cursussen trouwens. Ik heb er uitzendingen verzorgd, maar daarna heb ik me voornamelijk bezig gehouden met het dagelijkse bestuur. Ik ben bijna 10 jaar bestuurslid van Radio Campus geweest. Ik ben ooit voorzitter van de uitvoerende raad geweest, het orgaan dat het station dagelijks runt."

Marc Janssen: "Ik kan zeggen dat we Alexis aangeworven hebben -"we", want we waren met vijf- omdat hij een zeer klare visie had, een duidelijke lijn om zijn beroep uit te oefenen."

Alexis: "Ik ben Alexis de Boe en werk sinds twee maanden bij de CSA, de Hoge Raad voor de Media van de Franse Gemeenschap."

Marc Janssen: "In deze twee maanden van onze samenwerking zie ik geen goede of slechte eigenschap die ik in direct verband kan brengen met zijn handicap."

We zien Alexis de Boe wachtend op straat. Een man komt naar hem toe en zij stappen samen verder.

Alexis vervolgt: "Ik heb het eerste gedeelte van mijn studies, tot het einde van het lagere humaniora, in het bijzonder onderwijs gedaan. Voor het hogere humaniora zat ik op een gewone school, en daarna de universiteit. Eerst de kandidaturen, zoals dat toen heette, in de rechten en dan ben ik overgestapt naar politieke wetenschappen. Gelijktijdig ben ik begonnen met een informaticaopleiding bij de Brailleliga in het Centrum voor Beroepsopleiding. Zo heb ik mijn kennis van het Nederlands en van communicatietechnieken bijgeschaafd.

De informaticaopleiding heeft geleid tot een stage bij de RTBF, eigenlijk de verwezenlijking van een droom. Het ideale milieu en bovendien kon ik concreet mijn opleiding in de praktijk omzetten.

Ik ben de Brailleliga, die deze stage bemiddeld heeft, zeer dankbaar en ook de bezielster die ervoor gezorgd heeft dat ik als volwaardig lid van het team beschouwd werd, meer dan wat aanvankelijk verwacht werd. Ik heb ook op een ministerieel kabinet gewerkt, wat uiteraard een politieke functie is en dus ook vanzelfsprekend tot de publieke sector behoort, en in het verlengde daarvan bij de ombudsdienst van de Franse Gemeenschap. En nu de CSA. Wat ook verband houdt met radio's en luisteraars, wat de continuïteit in mijn loopbaan bevestigt. Werken voor de CSA is een bekroning.

Marc Janssen komt in beeld in een vergaderzaal.

"Ik ben Marc Janssen, sinds twee jaar voorzitter van de CSA. De CSA is de Hoge Raad voor de Media van de Franse Gemeenschap, de regelgevende instantie voor de media, hoofdzakelijk radio en televisie in de Franse Gemeenschap van België. Het is de instantie die moet toezien op de toepassing van wetten en regels op audiovisueel gebied. Een belangrijk deel van het werk bestaat erin klachten van burgers in ontvangst te nemen en te behandelen."

Alexis de Boe zit samen met een collega.

Alexis: "Goed, ik luister".

Collega: "Het gaat om een klacht die betrekking heeft op de RTBF."

Marc Janssen, steeds in de vergaderzaal, vervolgt:

"Alexis leidt het onderzoekssecretariaat. Hij is onderzoekssecretaris. Ze werken in een team van vier dat als taak heeft klachten van burgers te onderzoeken en te behandelen en uit te maken of ze al dan niet onder onze bevoegdheid vallen en, zo ja, ze te analyseren, verdere inlichtingen in te winnen, een dialoog aan te gaan met de sector om de klacht beter te begrijpen."

Men ziet Alexis aan het werk met een computer.

Marc Janssen: "Desgevallend, als het onderzoekssecretariaat van oordeel is dat er een potentiële inbreuk gepleegd is, wordt deze aan het college van toezicht voorgelegd - hier in deze zaal- dat dan beslist uitspraak te doen over de klacht, voorbereid, toegelicht en onderzocht door Alexis."

Benoît Renneson komt in beeld, zittend aan zijn bureau:

Ik ben Benoît Renneson en werk op het onderzoekssecretariaat van de CSA. Onze directie heeft gezegd: "Jullie zullen zijn ogen zijn. Het is jullie taak om te beschrijven wat het beeld toont".  Als één van ons de beelden bekijkt, is Alexis er steeds bij, vormt hij zich een mening om zo tot een vrij objectief standpunt te komen. Men geeft er zich alleszins rekenschap van dat de perceptie van het beeld varieert naargelang de persoon en hun belevenis."

Alexis en Benoît Renneson zitten samen aan een bureau en overleggen.

Benoît Renneson: "Hij stelt dat indien dit zich in België zou afspelen, we nooit deze beelden te zien zouden krijgen."

Alexis de Boe: "Vindt hij dat schokkend of paternalistisch of zo?"

Benoît Renneson spreekt de camera toe: "Het feit dat Alexis hier zit te luisteren, selecteert en een synthese maakt van wat wij zien is helemaal niet negatief. Eigenlijk dwingt hij ons om bij het essentiële te blijven."

We zien Alexis en Benoît Renneson terug in hun bureel:

Alexis de Boe: "Het enige aanknopingspunt hier zou de menselijke waardigheid zijn, maar eerlijk gezegd, om op basis hiervan een onderzoek te openen en de RTBF te interpelleren voor schending van de menselijke waardigheid in het kader van een informatieve reportage ... Ook al is de uitzending ietwat satirisch, het blijft toch informatie. We moeten hem duidelijk maken dat, ook al hebben we begrip voor 's mans bekommernis over het al dan niet humaan filmen, het enige uitgangspunt de menselijke waardigheid is en dat zou, eerlijk gezegd, wat overdreven zijn.

Benoît Renneson:

"Het feit dat Alexis niet ziet, verandert weinig aan de goede werking. Ik zeg, je moet er met gesloten ogen (lacht) tegenaan gaan, we kunnen er echt tegenaan gaan. Het is eerder een pluspunt, het is verrijkend".

Alexis is alleen in zijn bureel. Een vrouwelijke collega vraagt:

- "Alexis, mag ik binnen? Stoor ik niet?

- "Nee. Best."

- "Ik wil je enkele stukken laten ondertekenen."

- "De post van vandaag?"

- "Ja. De eerste gaat over de overdracht van een klacht naar de ombudsman (de collega leidt de hand van Alexis de Boe naar de plaats waar de handtekening moet geplaatst worden).

Alexis tekent de documenten en vervolgt:

"Tegenover de werkgever komt het er op aan een middenweg te vinden, de moeilijkheden niet te verdoezelen, maar aan te tonen dat ze gecompenseerd kunnen worden en dus goedgemaakt door andere voordelen."

Marc Janssen, steeds in de vergaderzaal:

"Ik denk dat als mensen twijfelen, dat van nabij moet bekeken worden en zien in hoeverre hun twijfels rationeel zijn en indien ze dat enigszins zijn dan, zijn er wel oplossingen voor. Het is mogelijk dat er beroepen zijn die niet toegankelijk zijn voor iemand als Alexis, maar ik denk toch dat er veel minder zijn dan men eerst zou denken."

Alexis sluit af:

"Het heeft vooral te maken met het enthousiasme voor een welbepaalde functie. Ik ben ervan overtuigd dat, zodra men beantwoordt aan het gezochte profiel, zowel de werkgever als de werknemer zich des te meer inzetten om hindernissen te omzeilen en te overwinnen."

Het logo van de Brailleliga verschijnt en een banner waarop men leest: "Heb oog voor wat ze kunnen."

"Film gedraaid dank zij de steun van CAP48, de Cocof (nvdr.: de Communautaire Commissie van de Franstalige Gemeenschap) en het staatssecretariaat voor Personen met een Handicap."

"Dank aan CSA en aan Alexis de Boe."

*Einde van het videofilmpje*