Vidéo : Mathilde [TEKST]

De twintiger Mathilde zit op het bed van haar zoon. Daarna zien we haar aan een tafel zitten.

"Ik heet Mathilde en ben 27 jaar. Ik heb een zoontje van 6 jaar. Ik zorg helemaal alleen voor hem.” 

Close-up van voeten die wandelen in zand. Ze is bezig met haar zoon.

"Toen mijn zoontje geboren werd, had ik dankzij de Brailleliga al veel in orde gebracht. In ieder geval om me voor te bereiden op zijn geboorte.”

We zien haar terug aan tafel. Close-up van een kindertekening, een knuffel en een slinger. 

"Gedurende mijn hele zwangerschap had ik iemand die elke dag bij mij thuis kwam."

Ze is met haar zoon in een speeltuin. Hij zit op een schommel en ze duwt hem. Close-up van de handen van Mathilde en haar zoon die aan het wandelen zijn.  

"We bekeken samen hoe je een baby aankleedt, hoe je hem een badje geeft en hoe je de papflessen moet klaarmaken. Ik ben met hem opgegroeid en in feite heeft hij zich aangepast aan mijn handicap. Als ik iets op de grond laat vallen, pakt hij het op. Als ik moeite heb om iets te vinden, gaat hij er samen met mij naar op zoek.”

Ze zit aan een bureau. De tekst op het computerscherm is uitvergroot. 

"De Brailleliga hielp me om terug naar school te gaan. Ze waren aanwezig bij de opendeurdag. We ontmoetten de integratiedienst en de ondersteunende dienst om mijn handicap toe te lichten en welke aanpassingen we konden doorvoeren. Ik verheug me op mijn professionele toekomst."

Ze zit op een bank in een park en zwaait naar iemand.

"Nu is mijn enige angst de visie van toekomstige werkgevers, want de sensibilisatie is nog niet voldoende."

Het eindbeeld is zij die met haar zoon aan het wandelen is.