Zich ontspannen, creatief bezig zijn of gewoon gezellig samen zijn, … Kortom, jouw vrije tijd op een zinvolle manier invullen: ieder van ons heeft er nood aan en dus ook onze blinde en slechtziende medemensen. De BrailleClubs, georganiseerd door de Dienst vrijetijdsbesteding van de Brailleliga, werden jaren geleden in het leven geroepen om aan deze nood te voldoen.
De blinde en slechtziende leden van de Brailleliga die ingeschreven zijn in een BrailleClub ontmoeten elkaar tweewekelijks in het regiohuis in hun buurt, behalve tijdens de zomermaanden juli en augustus.
De activiteiten zijn heel uiteenlopend en worden afgestemd op de interesses van de leden Er wordt uiteraard ook rekening gehouden met de seizoenen en de trends van het moment. Zo worden er bijvoorbeeld sieraden geknutseld met allerhande materialen (soms zelfs gerecycleerde), of decoratie gemaakt voor Kerstmis en Pasen maar ook voor gezelschapsspelen wordt er tijd vrijgemaakt. ‘s Middags wordt er samen gegeten, in een ontspannen en gezellige sfeer.
Een clubdag is een goedgevulde dag. De rol van de clubvrijwilligers is van groot belang. Hun taken binnen de BrailleClub zijn zeer divers en niet altijd even eenvoudig. Een zeer diverse groep mensen begeleiden, knutseltechnieken zelf onder de knie krijgen en deze kunnen overbrengen aan anderen, ondertussen koffie zetten, inspelen op onverwachte problemen … en dit alles met de glimlach: onze clubvrijwilligers kunnen het allemaal!
Een degelijke omkadering is zeker geen overbodige luxe. Daarom organiseren we regelmatig ontmoetingsdagen speciaal voor de vrijwilligers van de BrailleClubs. De vrijwilligers uit de verschillende regio’s komen dan samen in één van de regiohuizen om er hun ervaringen en ideeën uit te wisselen, eventueel nieuwe technieken aan te leren of oplossingen te zoeken voor mogelijke problemen die zich tijdens een clubdag kunnen voordoen.
“Geen eenvoudige opdracht ?!” hoor ik je al denken. Misschien niet, maar dat je er als clubvrijwilliger heel veel warmte en vriendschap voor terugkrijgt, zowel van collega-vrijwilligers als van de blinde en slechtziende deelnemers, mag je zeker ook niet vergeten. Om je daarvan te overtuigen, gingen we enkele weken geleden op bezoek bij de BrailleClub van Hasselt.
Schrikt bovenstaande beschrijving je een beetje af, dan weet ik zeker dat het verslag en de foto’s hieronder zeker een glimlach op je gezicht zullen toveren en je over de streep zullen trekken!
Te gast bij de Brailleclub van Hasselt
Het is nauwelijks 9.30 uur maar druppelsgewijs komen de leden van de BrailleClub aan in het regiohuis. Dit is echt hun dag. Partners of ouders vertrekken dan ook meteen. Ook het vrijwilligersteam is er tijdig bij en schiet meteen in actie. Dat dit team een geoliede machine is, wordt meteen duidelijk. Helaas ontbreekt Josée vandaag op de afspraak want zij is geveld door griep. Maar geen nood, de drie andere vrijwilligers steken gewoon een tandje bij.
Tony gaat meteen richting keuken en even later komt de heerlijke geur van verse koffie ons tegemoet! Alice duikt in de voorraadkasten om ervoor te zorgen dat er voldoende materiaal is voor iedereen.
Plots verdwijnt Alice voor even... Een van de leden heeft haar gebeld om te zeggen dat ze net van de bus is gestapt. Alice gaat haar dus ophalen aan de bushalte.
Alvorens zich creatief uit te leven, genieten de vrijwilligers en leden samen van een tasje koffie en babbelen ze al even bij... en babbelen dat kunnen ze in Hasselt precies heel goed! Ik heb als buitenstaander al snel begrepen dat deze vrijwilligers hun pappenheimers goed kennen.
Vandaag is er geen specifieke taak gepland en werken de leden allemaal aan hun eigen werkjes verder. De ene maakt een smyrnatapijtje, de andere probeert haar eerste bedsokken te breien, nog een andere persoon werkt naarstig verder met zijn breiringen. Jawel, een man die breit en zelfs beter dan sommige dames!
Terwijl administratieve duizendpoot Sandra ervoor zorgt dat alle gegevens correct ingevuld zijn op het clubreglement, dat bij de start van het nieuwe jaar telkens opnieuw wordt doorgenomen en ondertekend, merkt Tony op dat de koffiekan lekt en er heel wat koffie op de grond is gelekt. Geen probleem, dan nemen we toch gewoon een dweil en vegen we de vloer schoon nadat iedereen verwittigd is om even op zijn stoel te blijven zitten.
“De koe staat droog”, roept één van de clubleden. Hop, daar springt een vrijwilliger recht en gaat het potje met de melkjes weer bijvullen. Tony roert ondertussen al in de pot soep in de keuken. Wat jammer dat we de geur daarvan niet kunnen vastleggen op papier.
Dirk heeft zijn sjaal afgewerkt, maar er is precies iets misgelopen op het einde. Alice probeert dit op te lossen. Ellen, de medewerkster van de Dienst vrijetijdsbesteding, toont de clubleden een voorbeeld van een knutselwerkje dat ze volgende maand graag wil maken met hen. De vrijwilligers proberen de mensen mee te motiveren om de volgende keer hun breinaalden even in te ruilen voor een verfkwast! Alda begint alvast aan haar paaseitjes voor de paasboom. Met de deskundige uitleg en de helpende handen van Alice verkrijgt ze een prima resultaat.
Als buitenstaander valt het echt wel op: deze vrijwilligers hebben hun handen vol maar zijn duidelijk geliefd door de leden. Om de haverklap roept er wel iemand: “Alice, kom je eens helpen?” of “Tony, is er nog koffie?” en ook “Sandra, mag ik ook een kopie van het recept van de soep?”
Dirk heeft zijn sjaal afgewerkt, maar er is precies iets misgelopen op het einde. Alice probeert dit op te lossen. Ellen, de medewerkster van de Dienst vrijetijdsbesteding, toont de clubleden een voorbeeld van een knutselwerkje dat ze volgende maand graag wil maken met hen. De vrijwilligers proberen de mensen mee te motiveren om de volgende keer hun breinaalden even in te ruilen voor een verfkwast! Alda begint alvast aan haar paaseitjes voor de paasboom. Met de deskundige uitleg en de helpende handen van Alice verkrijgt ze een prima resultaat.
Als buitenstaander valt het echt wel op: deze vrijwilligers hebben hun handen vol maar zijn duidelijk geliefd door de leden. Om de haverklap roept er wel iemand: “Alice, kom je eens helpen?” of “Tony, is er nog koffie?” en ook “Sandra, mag ik ook een kopie van het recept van de soep?”
Vandaag hebben we bovendien geluk! Een van de leden is onlangs jarig geweest en trakteert op taart. Bizar, dit is de eerste keer vandaag dat deze gezellige bende stil is! De taart valt duidelijk erg in de smaak!
Wanneer op het einde van deze gezellige dag iedereen stilaan huiswaarts trekt, halen de vrijwilligers de borstel boven om ervoor te zorgen dat het lokaal netjes achterblijft. Het einde van een drukke maar hartverwarmende dag!
Heb je na het lezen van dit verslag zelf zin gekregen om de handen uit de mouwen te steken in jouw regio, aarzel dan niet langer! Wij kunnen nog extra handen gebruiken in de regiohuizen van Antwerpen, Kortrijk, Brussel en Gent. Interesse ? Neem dan contact op met onze Dienst vrijwilligers per telefoon op het nummer 02 533 32 11 of per mail naar
vol@braille.be.
(Uit: De Witte Stok - nummer 1 2018)
02 533 32 11
Dienst vrijwilligers